หากคุณเคยหยิบปลาดาวขึ้นมา
หรือปลาดาวตามที่ถูกเรียกอย่างถูกต้อง — คุณอาจไม่ได้สังเกตดวงตา สล็อตแตกง่าย ที่ปลายแขนแต่ละข้างจะมีตาประกอบขนาดเล็กที่ประกอบด้วยomtatidiaซึ่งเป็นกลุ่มของเซลล์รับแสง แม้ว่าดวงตาจะมีอยู่ประมาณ 200 ปี แต่นักวิทยาศาสตร์ก็ยังไม่แน่ใจว่าดาวทะเลจะมองเห็นด้วยตาเปล่าได้หรือไม่
แต่ตอนนี้ การทดลองที่น่าสยดสยองเล็กน้อยได้แสดงให้เห็นว่า ใช่ ปลาดาวสามารถมองเห็นได้ แม้ว่าจะไม่ค่อยดีนัก Anders Garm จากมหาวิทยาลัยโคเปนเฮเกนและ Dan-Eric Nilsson จาก Lund University ในสวีเดนรายงานการค้นพบ ของพวกเขา ในวันที่ 7 มกราคมในProceedings of the Royal Society B
ก่อนที่นักวิจัยจะสามารถทดสอบการมองเห็นของปลาดาวได้ พวกเขาต้องการความรู้สึกที่ดีขึ้นถึงสิ่งที่อาจเป็นไปได้ด้วยสายตานั้น ดังนั้นพวกเขาจึงเริ่มต้นด้วยการตรวจสอบ ดาวทะเล Linckia laevigataที่พวกเขาหยิบขึ้นมาที่ร้านพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำในโคเปนเฮเกน เช่นเดียวกับปลาดาวสายพันธุ์อื่น ตาของ L. laevigataนั่งอยู่ที่ปลายแขนแต่ละข้าง และสัตว์เหล่านั้นจะต้องงอแขนขึ้น 80 ถึง 120 องศาเพื่อดูทุกอย่าง ยกเว้นพื้นทะเล ดวงตาตั้งอยู่ที่ปลายท่อและเก็บโอมมาทิเดียได้ประมาณ 150 ถึง 200 ตัว ซึ่งแต่ละตามีตัวรับแสงประมาณ 120 ตัว
มุมมองจากตาทั้งห้านี้ซ้อนทับกับเพื่อนบ้าน ดังนั้นปลาดาวจึงควรมองเห็นสภาพแวดล้อมทั้งหมดได้ในคราวเดียว อย่างไรก็ตาม เนื่องจากดวงตาเต็มไปด้วยเท้าท่ออีกข้างของสัตว์ทะเล ดาวทะเลจึงอาจไม่สามารถใช้ประโยชน์จากมุมมอง 360 องศานั้นได้ นักวิจัยกล่าวว่าดวงตาถูกขัดขวางโดยความละเอียดเชิงพื้นที่ต่ำ การมองเห็นที่มีความละเอียดต่ำนั้นคล้ายกับสัตว์อื่นๆ ที่มีพลังสมองจำกัด แต่หมายความว่าปลาดาวสามารถตรวจจับเฉพาะโครงสร้างขนาดใหญ่ในสภาพแวดล้อมของพวกมัน เช่น แนวปะการัง
การวัดการตอบสนองทางไฟฟ้าของ omtatidia แสดงให้เห็นว่าปลาดาวตาบอดสี แต่มองเห็นได้ดีมากในช่วงความยาวคลื่นแสง 450 นาโนเมตร นั่นคือความยาวคลื่นเดียวกับน้ำทะเลใสเมื่อมองในแนวนอนหรือมองขึ้นไปที่พื้นผิว นักวิจัยเขียนว่า “นี่หมายความว่ามหาสมุทรเปิดจะดูสดใสสำหรับปลาดาว” “แต่แนวปะการังดูมืดเพราะแสงที่สะท้อนจากแนวปะการังส่วนใหญ่ประกอบด้วยส่วนที่มีความยาวคลื่นที่ยาวกว่าของสเปกตรัม”
เนื่องจากตาของL. laevigata นั้น เหมาะสำหรับการสังเกตบ้านของดาวทะเล
ซึ่งเป็นแนวปะการัง ขั้นตอนต่อไปของนักวิจัยคือการดูว่าสัตว์เหล่านี้สามารถหาทางไปที่นั่นได้หรือไม่หากไม่มีตา ส่วนที่น่าสยดสยองก็มาถึง: พวกเขาไปที่แนวปะการังในญี่ปุ่นที่มีดาวทะเลอาศัยอยู่ และใช้กรรไกรตัดตาของพวกมันทั้งห้าตัว พร้อมกับตีนผีและกระดูกซี่โครง สองสาม อัน และเพื่อควบคุม นักวิทยาศาสตร์ได้ทำการผ่าตัดหลอกล่อปลาดาวอีก 5 ตัวที่เอาเฉพาะท่อและกระดูกออกเท่านั้น (ฉันรู้นะ มันดูใจร้ายจริงๆ แต่ปลาดาวสามารถโตเต็มแขนได้ เลยไม่ได้แย่อย่างที่คิด)
หลังจากปล่อยให้สัตว์รักษาตัวในชั่วข้ามคืน นักวิจัยได้วางปลาดาวห่างจากแนวปะการังประมาณ 1 เมตร และเฝ้าดูดาวทะเลเริ่มเคลื่อนตัวช้าๆ ปลาดาวที่หลอกล่อเกือบทั้งหมดสร้างเส้นตรงสำหรับแนวปะการัง แต่ดาวทะเลที่ไม่มีดวงตาก็แค่เดินเตร่ ในทำนองเดียวกัน ปลาดาวที่ยังไม่บุบสลายได้ทิ้งระยะห่าง 1 เมตรจากแนวปะการังในคืนที่ไร้เดือนจันทรา และไม่สามารถหาทางกลับบ้านได้
นักวิจัยตั้งข้อสังเกตว่าพฤติกรรมที่แนะนำด้วยสายตานี้ใช้ได้เฉพาะในระยะทางสั้น ๆ จากแนวปะการังเท่านั้น ในระยะ 4 เมตร ดาวทะเลหาบ้านของตนไม่พบ “เราแนะนำว่าความสำคัญของพฤติกรรมไม่ได้อยู่ที่การเห็นแนวปะการังใหม่เป็นหลัก หรือเพื่อจัดการกับการเคลื่อนตัวครั้งใหญ่จากแนวปะการัง แต่เพื่อให้แน่ใจว่าพวกมันจะไม่เคลื่อนตัวออกจากแนวปะการัง” พวกเขาเขียน
ดาวทะเลอาจไม่ได้มีวิสัยทัศน์ที่ดี แต่ในที่สุดนักวิทยาศาสตร์ได้พิสูจน์ว่าไม่เพียงแต่ดาวทะเลสามารถเห็นได้เท่านั้น แต่ยังมีสัตว์ที่มีวิสัยทัศน์ที่เหมาะสมสำหรับที่ที่พวกมันอาศัยอยู่ด้วย
และตอนนี้สัตว์เลี้ยงดูเหมือนจะอยู่บนเส้นทางสู่การเป็นพลเมืองเต็มตัว Grimm นักข่าวด้านวิทยาศาสตร์เขียน “สุนัขและแมวได้มาถึงจุดเชื่อมต่อที่สำคัญในวิวัฒนาการทางสังคมของพวกมัน: ในขณะที่พวกมันเข้าใกล้ความเป็นตัวตน เราต้องตัดสินใจว่าจะยอมรับพวกเขาในฐานะเพื่อนสมาชิกในสังคมหรือจำกัดพวกมันให้เป็นแค่สัตว์เลี้ยง”
กริมม์ใช้เวลาส่วนใหญ่ในหนังสือของเขาในการติดตามประวัติศาสตร์ของสุนัขและแมวตั้งแต่สัตว์ป่าไปจนถึงเครื่องมือของมนุษย์และสัตว์เลี้ยงอันเป็นที่รัก เส้นทางนี้ไม่ใช่เส้นทางที่ง่าย ตัวอย่างเช่น แมวอาจถูกประกาศว่าเป็นเทพเจ้าในอียิปต์โบราณ แต่พวกมันยังถูกขว้างด้วยก้อนหิน จมน้ำตาย และเผาบนเสาในฐานะที่คุ้นเคยของแม่มดในยุคกลาง ไม่นานมานี้ เจ้าของได้ต่อสู้ดิ้นรนเพื่อให้ศาลมองว่าสัตว์เลี้ยงเป็นสิ่งที่มากกว่าทรัพย์สิน เป็นสิ่งมีชีวิตที่มีสิทธิในตัวเอง
